Een nieuw deel van de magnifieke sage over geheime moordenaars - en opnieuw dezelfde blunders. Welke fouten heeft Ubisoft ook alweer gemaakt en waarom irriteren ze spelers zo?
Uitgifte Assassin's Creed: Valhalla zal fans van de serie nog een paar jaar aan de gang houden, net als Odyssey deed. De game is behoorlijk diep en veelzijdig, dus we raden aan lees recensie и bestudeer de gedetailleerde gidsom alle nuances te begrijpen. Eén ding blijft echter ongewijzigd - dat is het wel de neiging van de franchise om zijn fouten uit het verleden te herhalen.
Deze momenten zijn niet kritiek, maar ze zorgen ervoor dat de serie niet die hoge standaard bereikt die een goede game van een geweldige game onderscheidt. Helaas blijft Valhalla in de oude valkuil van de franchise trappen, ook al hadden ze eigenlijk vermeden moeten worden. Wees voorzichtig als je verder leest vanwege de paar genoemde spoilers.
Lege open wereld
De Assassin's Creed-serie heeft nooit kunnen opscheppen interessante zijmissies. De belangrijkste reden hiervoor was de kleine vulling van de omringende wereld. Gamers worden letterlijk gedwongen urenlang over een lege kaart te bewegen om op één plek te komen.
Walhalla doet hetzelfde, want de speler is verplicht om de personages talloze keren door lege landen te laten springen of zwemmen. Bovendien maakt de overvloed aan zeereizen de zaken alleen maar erger.
Valhalla herhaalde ook een andere Odyssey-fout - de eentonigheid van locaties, en samen met het probleem van lange bewegingen, verergert dit de situatie alleen maar. Bijna elk gebied is een kopie van het vorige.
EHBO-koffers voor op de boerderij
Dit is een probleem dat Ubisoft eerst gecorrigeerd en daarna nog een keer herhaald. Assassin's Creed: Valhalla bracht het gebruik van EHBO-koffers terug, die tijdens het spel als een constante ergernis dienen. Dit is te wijten aan het feit dat Vijanden vallen de speler constant aan en enige schade is altijd gegarandeerd.
De gamer wordt gedwongen om continu EHBO-koffers te bewerken, en zelfs als hij ze ijverig verzamelt, zijn er voor het grootste deel van het spel maar een paar bij de hand. De franchise heeft hier eerder van geleerd, maar het lijkt erop viel terug in de oude blunders.
Historiciteit bestaat uit stereotypen
Fans zijn eraan gewend geraakt dat elke nieuwe game van de franchise een nieuwe historische periode voor hen onthult. De personages in het universum zijn echter zo ver gegaan dat ze karikaturen zijn geworden. Assassin's Creed heeft nog geen oplossing voor dit probleem gevonden, aangezien het volgende deel het stereotype naar een hoger niveau heeft getild.
Valhalla richt zich bijna volledig op wrede perceptie van de Vikingen en Scandinavische landschappen. Hoewel dit typerend is voor de meeste reguliere afbeeldingen uit die periode, is de fout van het spel dat de personages erg plat lijken. Het duurt niet lang om te begrijpen hoe ze zich verder zullen gedragen. Zelfs kleinigheden als dobbelen of fluiten raken snel verveeld omdat ze zelf ook stereotypen zijn.
Gameplay zo oud als de wereld zelf
Als je Assassin's Creed: Origins hebt gespeeld, dan is Valhalla-gameplay absoluut niets nieuws voor jou. In Odyssey hadden de ontwikkelaars eerder de fout gemaakt om aan te nemen dat een beproefde formule het gebrek aan originaliteit rechtvaardigde. Eigenlijk is het dat niet.
Alles van de interface, omgeving, gevechten en stealth-mechanica is een exacte kopie van de twee vorige games. Hierdoor voelt Valhalla meer aan als een DLC dan als een op zichzelf staand project.
Waarom is herhaling in dit geval schadelijk? Dat is ten onrechte aangenomen fans geven de voorkeur aan een eenvoudige vechtstijlom gedachtenloos door vijanden heen te snijden. En dit is in plaats van hoogwaardige vechttechnieken aan te bieden om de gameplay te verbeteren. Als je Valhalla speelt, heb je geen verdediging, creativiteit of zelfs parkour nodig, want je hoeft alleen maar de aanvalsknop te spammen.
Onrealistische karakterbeelden
Hoewel de Assassin's Creed-games waren gebouwd op een redelijk goede game-engine, konden ze er niet realistisch uitzien en aanvoelen. Ubisoft besloot dat hoge details hun niveau van grafische bekwaamheid zouden laten zien, terwijl de karakters van Valhalla er op sommige punten vreselijk onhandig uitzien.
Bovendien hun gesprekken lijken nooit realistisch, aangezien de grafische modellen hiervoor niet intelligent zijn aangepast. Personages zien er indrukwekkend uit als ze stil blijven staan, maar worden dan helemaal nep zodra ze spreken.
